4 lutego 1746 roku na świat przyszedł Tadeusz Kościuszko. Uważany był za bohatera dwóch narodów: polskiego i amerykańskiego. Jest również szanowany na Białorusi, Litwie i we Francji. W 2022 roku obchodzimy 276. rocznicę urodzin przywódcy.
Tadeusz Andrzej Bonawentura Kościuszko urodził się 275 lat temu, 4 lutego 1746 roku, w Mereczowszczyźnie na terenie dzisiejszej Białorusi. Już za młodu wybrał karierę wojskowego i w 1765 roku wstąpił do Korpusu Kadetów Szkoły Rycerskiej, założonej w Warszawie przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Szkołę ukończył ze stopniem kapitana.
W 1769 roku Tadeusz Kościuszko wyjechał na stypendium do Paryża. Tam uczył się w Akademii Malarstwa i Rzeźby.
Nie zrezygnował jednak z kariery wojskowej, w związku z czym uczęszczał na prywatne lekcje do profesorów lokalnych szkół wojskowych. W 1775 roku powrócił do Polski. W tym samym roku wyjechał jednak do Drezna z zamiarem wstąpienia do służby na dworze saskim. Po nieudanych próbach ponownie udał się do Paryża, gdzie doszły do niego wieści o wojnie w Ameryce. Postanowił tam wyruszyć.
Inżynierskie umiejętności Tadeusza Kościuszki pozwoliły odnosić Amerykanom liczne sukcesy.
Do osiągnięć Tadeusza Kościuszki można zaliczyć między innymi: ufortyfikowanie Filadelfii (1776), Fortu Ticonderoga (1777) oraz rejonu Saratogi (1777). Zasługi te zwróciły uwagę Jerzego Waszyngtona, który powierzył Tadeuszowi Kościuszce budowę twierdzy West Point nad rzeką Hudson. W 1783 roku Tadeusz Kościuszko otrzymał drogą awansu stopień generała brygady armii amerykańskiej i stał się amerykańskim bohaterem.
W 1784 roku wrócił do Polski, a w 1789 roku otrzymał, zaakceptowaną przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, nominację na generała majora wojsk koronnych.
Tadeusz Kościuszko został dowódcą jednej z trzech dywizji, wchodzących w skład armii dowodzonej przez księcia Józefa Poniatowskiego.
Po II Rozbiorze Polski Tadeusz Kościuszko udał się do Drezna, by w 1793 roku stworzyć koncepcję organizacji powstania narodowego.
Sytuacja w Polsce była coraz bardziej trudna, co przyspieszyło decyzję o powstaniu. W 1794 roku na krakowskim rynku Tadeusz Kościuszko złożył przysięgę, będącą symbolicznym początkiem Insurekcji Kościuszkowskiej, czyli powstania narodowego przeciw Rosji i Prusom.
Początkowe sukcesy pod Racławicami i Warszawą nie wystarczyły i Insurekcja Kościuszkowska upadła, co przyczyniło się do trzeciego rozbioru Polski.
W 1796 roku Tadeusz Kościuszko został zmuszony do złożenia przysięgi wiernopoddańczej carowi. Odzyskał wówczas wolność.
W 1797 roku Tadeusz Kościuszko wyjechał na krótko do Ameryki, natomiast w 1798 roku zamieszkał w okolicach Paryża. Brał udział w tworzeniu Legionów Polskich.
Od 1808 roku mieszkał w Solurze w Szwajcarii, gdzie zmarł 15 października 1817 roku.
W 1818 roku zwłoki Tadeusza Kościuszki sprowadzone zostały do Polski i pochowane w krypcie świętego Leonarda na Wawelu w Krakowie.
Urna z jego sercem trafiła do Polski dopiero w 1927 roku i spoczęła w kaplicy na Zamku Królewskim w Warszawie.
Na cześć Tadeusza Kościuszki usypano też kopce w Krakowie, Olkuszu oraz Połańcu. Dodatkowo w Polsce i Stanach Zjednoczonych powstało wiele pomników i miejsc mu poświęconych. Imię Tadeusza Kościuszki nosi na przykład Akademia Wojskowa w West Point, w Nowym Jorku, a na jego pamiątkę nazwano najwyższy szczyt Australii.
